Η κατασκευή του Ισθμού της Κορίνθου ίσως είναι από τα σημαντικότερα έργα που έγιναν στην αρχαία Ελλάδα που ακόμα επιδρούν θετικά στη σημερινή Ελλάδα. Η ιστορία του είναι πολύ παλιά, 2.300 χρόνια, όπου γύρω στο 602 πΧ ο Περίανδρος εμπνεύστηκε τη δημιουργία της διώρυγας ωστόσο εγκαταλείφθηκε για να μην προκαλέσουν την οργή των θεών αλλά και λόγους οικονομικούς διότι η Κόρινθος είχε οφέλη από τα τέλη της χρήσης της δίολκου (μετέφεραν τα πλοία μέσω ξηράς, απομεινάρια της υπάρχουν μέχρι και
σήμερα).
Έτσι, ο Νέρωνας βασισμένος σε σχέδια του Ιουλίου Καίσαρα ξεκινάει τις εργασίες διάνοιξης στις 28 Νοεμβρίου του 66 μΧ με χιλιάδες εργάτες. Οι εργασίες προχώρησαν σε μήκος 3.300 μέτρων όπου και σταμάτησαν λόγω αναγκαστικής αποχώρησης του Νέρωνα στη Ρώμη.
Ηρώδης ο Αττικός, Βυζαντινοί και Ενετοί προσπάθησαν χωρίς όμως ουσιαστική συνέχιση του έργου.
Προσπάθεια έγινε και από τον Ιωάννη Καποδίστρια κατά τη βιομηχανική εποχή όμως το έργο υπολογίστηκε ότι χρειαζόταν 40 εκατ. χρυσά φράγκα και το έργο εγκαταλείφθηκε αφού οι κρατικοί και οι διεθνείς πόροι ήταν ελάχιστοι.
Όμως το Νοέμβριο του 1869 και με την εξέλιξη της τεχνολογία η κυβέρνηση Ζαίμη ψηφίζει νόμο "περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου". Το 1881 το έργο κατοχυρώνεται στο στρατηγό Στέφανο Τύρρ με το προνόμιο της εκμ
ετάλλευσης του για 99 χρόνια.
Στις 23 Απριλίου του 1882 ξεκινάνε τα έργα ξανά με μελέτη του μηχανικού Ούγγρου Β. Gerfer (αρχιμηχανικό της διώρυγας του Φραγκίσκου στην Ουγγαρία) και η οποία ελέγχθηκε από το μηχανικό Daujats (αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ). Για την τελική κατάληξη έγιναν μελέτες τριών χαράξεων. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας. Υστερα, όμως, από 8 χρόνια, η εταιρεία αυτή διέκοψε τις εργασίες της λόγω της εξάντλησης όλων των κεφαλαίων της και τελικά διαλύθηκε.
Η συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» το 1983, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Για την ολοκλήρωση του έργου χρησιμοποιήθηκαν 2.500 εργάτες και τα καλύτερα μηχανικά
μέσα της εποχής, με αποτέλεσμα η ολοκλήρωσή της να επέλθει μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν στις 25 Ιουλίου 1893 με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια.
Η διώρυγα είναι μια ευθεία γραμμή μήκους 6.346 μέτρων, πλάτους 24.6 στην επιφάνεια της θάλασσας και βάθους 7.50 με 8 μέτρα. Ο συνολικός όγκος των χωμάτων που εξορύχτηκαν για την κατασκευή της έφθασε τα 12 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Ο ισθμός κατά καιρούς έχει κλείσει λόγω των καταπτώσεων με κορύφωση το 1944 και το κλείσιμο της για 5 χρόνια.
Άρθρο Kataskeui
Φωτογραφίες από Peraindros S.A.
Ο τίτλος του άρθρου είναι ατυχής. Ο ισθμός είναι ένα κομμάτι γης που χωρίζει δύο θάλασσες, κάτι σαν φυσική γέφυρα για δυο στεριές. Άρα ο Ισθμός της Κορίνθου προϋπήρχε και δεν χρειάστηκε να "κατασκευαστεί". Η διώρυγα, δηλαδή η διάνοιξη του ισθμού, είναι προϊόν κατασκευής, ώστε ο ισθμός να μετατραπεί τεχνικά (και όχι φυσικά) σε έναν πορθμό, δηλαδή σε μία θαλάσσια δίοδο που ενώνει δύο θάλασσες.